آیا تا به حال با فردی در رابطه بوده اید که انگار ناخودآگاه به دنبال دعوا و درگیری است؟ این رفتار، هر چند آزاردهنده، دلایل مختلفی دارد. در این پست، 19 نکته را بررسی می کنیم که چرا برخی افراد ناخواسته به سمت ایجاد کشمکش در روابط عاشقانه خود کشیده می شوند. این رفتارها لزوماً نشانه بد بودن یا ناسازگاری افراد نیستند. اغلب اوقات، ریشه در تجربیات گذشته، الگوهای رفتاری آموخته شده و یا مسائل حل نشده عمیق تر دارد.

• ✔️

  احساس عدم امنیت:

  ترس از رها شدن یا کافی نبودن، باعث می شود فرد به طور مداوم به دنبال تایید و توجه باشد و این می‌تواند به صورت پرخاشگری یا ایجاد اختلاف بروز کند.
• ✔️

  تجربه روابط پرتنش در کودکی:

  اگر فرد در خانواده‌ای بزرگ شده باشد که درگیری و دعوا در آن امری عادی بوده، این الگو را در روابط بزرگسالی خود نیز تکرار می کند.
• ✔️

  نیاز به کنترل:

  ایجاد کشمکش می‌تواند راهی برای کنترل طرف مقابل و رابطه باشد، مخصوصا اگر فرد احساس ناتوانی یا درماندگی کند.
• ✔️

  ترس از صمیمیت:

  برخی افراد از صمیمیت واقعی و آسیب پذیر بودن می ترسند و ایجاد درگیری راهی برای حفظ فاصله است.
• ✔️

  جلب توجه:

  گاهی اوقات، کشمکش تنها راهی است که فرد بلد است از طریق آن توجه طرف مقابل را جلب کند.
• ✔️

  بی حوصلگی و نیاز به هیجان:

  برخی افراد به طور کلی به دنبال هیجان و چالش هستند و ممکن است ناخودآگاه در رابطه خود به دنبال آن بگردند.
• ✔️

  مسائل حل نشده گذشته:

  درگیری های گذشته که به درستی حل نشده اند، میتوانند در روابط جدید به شکل های مختلف بروز کنند.
• ✔️

  عدم مهارت های ارتباطی:

  ناتوانی در بیان صحیح احساسات و نیازها می‌تواند منجر به سوء تفاهم و درگیری شود.
• ✔️

  سطح استرس بالا:

  استرس و اضطراب میتوانند آستانه تحمل فرد را پایین بیاورند و او را مستعد پرخاشگری کنند.
• ✔️

  ترس از رها شدن:

  ایجاد درگیری و دیدن واکنش طرف مقابل می‌تواند (به شکلی عجیب) به فرد اطمینان دهد که هنوز برای او اهمیت دارد.
• ✔️

  خودتخریبی:

  برخی افراد ناخودآگاه به دنبال خراب کردن چیزهای خوب در زندگی خود هستند، از جمله روابط عاشقانه.
• ✔️

  اعتماد به نفس پایین:

  احساس بی ارزشی می‌تواند باعث شود فرد به طور مداوم به دنبال اثبات خود باشد و این می‌تواند به شکل خصمانه ای بروز کند.
• ✔️

  نیاز به اثبات قدرت:

  ایجاد درگیری می‌تواند راهی برای احساس قدرت و برتری نسبت به طرف مقابل باشد.
• ✔️

  انتظارات غیر واقعی از رابطه:

  اگر فرد انتظارات بسیار بالایی از رابطه داشته باشد و نتواند به آنها برسد، ممکن است به طور مداوم ناراضی و پرخاشگر باشد.
• ✔️

  الگوهای رفتاری نادرست آموخته شده از والدین:

  نحوه برخورد والدین با یکدیگر می‌تواند به طور ناخودآگاه بر روابط آینده فرزندان تاثیر بگذارد.
• ✔️

  عدم آگاهی از تاثیر رفتار خود:

  گاهی اوقات فرد واقعاً متوجه نیست که رفتارش چقدر مخرب است.
• ✔️

  کمبود همدلی:

  ناتوانی در درک احساسات و دیدگاه های طرف مقابل می‌تواند منجر به سوء تفاهم و درگیری شود.

• ✔️

  بهره‌گیری از درگیری به عنوان یک مکانیسم دفاعی:

  برای جلوگیری از آسیب پذیر بودن، فرد ممکن است از درگیری به عنوان یک سپر استفاده کند.
• ✔️

  نابرابری قدرت در رابطه:

  احساس نابرابری می‌تواند منجر به رفتارهای پرخاشگرانه و تلاش برای برقراری تعادل شود.

درک این دلایل می‌تواند به ما کمک کند تا با شفقت بیشتری با این افراد برخورد کنیم و به دنبال راه حل های سازنده تری برای حل مشکلات در رابطه باشیم. مهم است به یاد داشته باشیم که تغییر الگوهای رفتاری زمان و تلاش می طلبد و نیازمند آگاهی، تمایل به تغییر و در صورت نیاز، کمک حرفه ای است.

چرا بعضی افراد در روابط عاشقانه به دنبال کشمکش هستند؟

1. الگوهای خانوادگی و کودکی:

بسیاری از ما الگوهای رفتاری را از خانواده و دوران کودکی خود یاد می‌گیریم. اگر در خانواده‌ای بزرگ شده‌اید که مشاجره و درگیری یک امر عادی بوده، ناخودآگاه ممکن است این الگو را در روابط عاشقانه خود تکرار کنید. کودکانی که شاهد دعواهای مداوم والدین بوده‌اند، ممکن است این تصور را داشته باشند که رابطه بدون درگیری وجود ندارد و یا حتی درگیری نشانه اهمیت و علاقه است. این الگوها می‌توانند به شکل ناخودآگاه در روابط ما بروز کنند و باعث ایجاد تنش و کشمکش شوند، حتی اگر منطقاً بخواهیم رابطه‌ای آرام و صمیمی داشته باشیم. شناسایی این الگوها و تلاش برای تغییر آنها، گام مهمی در بهبود روابط عاشقانه است. مشاوره با یک متخصص می‌تواند در این زمینه بسیار کمک‌کننده باشد. خودآگاهی و تمرین رفتارهای جدید کلید رهایی از این الگوهاست.

2. نیاز به توجه منفی:

گاهی اوقات، افراد به هر قیمتی به دنبال توجه هستند، حتی اگر این توجه منفی باشد. کشمکش و درگیری راهی برای جلب توجه شریک عاطفی است، حتی اگر این توجه همراه با ناراحتی و خشم باشد. این افراد ممکن است در کودکی برای دریافت توجه مجبور بوده‌اند رفتارهای منفی از خود نشان دهند. آنها ممکن است ناخودآگاه فکر کنند که توجه منفی بهتر از بی‌توجهی است. این رفتار می‌تواند بسیار مخرب باشد و باعث فرسایش رابطه شود. شناخت این الگو و تلاش برای دریافت توجه مثبت، می‌تواند به بهبود رابطه کمک کند. ابراز نیازها و خواسته‌ها به شکل سالم و سازنده، جایگزین مناسبی برای ایجاد کشمکش است. تمرین مهارت‌های ارتباطی موثر در این زمینه بسیار اهمیت دارد.

3. ترس از صمیمیت:

پارادوکسیکال به نظر می‌رسد، اما برخی افراد از صمیمیت و نزدیکی عاطفی می‌ترسند. ایجاد کشمکش و درگیری راهی برای حفظ فاصله و اجتناب از آسیب‌پذیر بودن است. این ترس ممکن است ناشی از تجربه‌های دردناک در گذشته باشد، مانند از دست دادن یک عزیز یا خیانت دیدن. فرد ممکن است ناخودآگاه فکر کند که صمیمیت منجر به آسیب و درد خواهد شد. ایجاد کشمکش راهی برای حفظ کنترل و جلوگیری از نزدیک شدن بیش از حد به شریک عاطفی است. مقابله با این ترس نیازمند شجاعت و آمادگی برای آسیب‌پذیر بودن است. مشاوره می‌تواند به فرد کمک کند تا با ترس‌های خود روبرو شود و راه‌های سالم‌تری برای برقراری ارتباط عاطفی پیدا کند. ایجاد اعتماد و امنیت در رابطه، گامی مهم در کاهش ترس از صمیمیت است.

4. عدم مهارت در حل مسئله:

بسیاری از زوج‌ها به دلیل عدم مهارت در حل مسئله، به جای گفتگو و یافتن راه حل، وارد چرخه کشمکش و درگیری می‌شوند. آنها نمی‌دانند چگونه به شکل سازنده با اختلافات خود برخورد کنند. مهارت‌های حل مسئله شامل گوش دادن فعال، همدلی، ابراز نیازها به شکل واضح و احترام به دیدگاه طرف مقابل است. عدم توانایی در مدیریت احساسات نیز می‌تواند منجر به تشدید اختلافات شود. آموزش مهارت‌های حل مسئله و مدیریت خشم، می‌تواند به زوج‌ها کمک کند تا به شکل سازنده‌تری با مشکلات خود روبرو شوند. یادگیری مذاکره و یافتن نقاط مشترک، کلید حل اختلافات است. در صورت لزوم، کمک گرفتن از یک مشاور متخصص می‌تواند بسیار مفید باشد.

5. کمبود اعتماد به نفس:

افرادی که اعتماد به نفس پایینی دارند، ممکن است برای اثبات خود و احساس قدرت، به ایجاد کشمکش در رابطه روی آورند. آنها ممکن است به دنبال کنترل شریک عاطفی باشند تا احساس امنیت کنند. این افراد ممکن است به طور مداوم به دنبال تایید و تصدیق از طرف شریک عاطفی خود باشند. آنها ممکن است از ترک شدن و طرد شدن بسیار بترسند. افزایش اعتماد به نفس و پذیرش خود، می‌تواند به کاهش نیاز به کنترل و کشمکش در رابطه کمک کند. تمرکز بر نقاط قوت و توانایی‌ها، گامی مهم در افزایش اعتماد به نفس است. یادگیری دوست داشتن و پذیرش خود، باعث می‌شود که نیازی به اثبات خود به دیگران نداشته باشید. مشاوره می‌تواند به فرد کمک کند تا با ریشه‌های کمبود اعتماد به نفس خود روبرو شود و راه‌های سالم‌تری برای ارضای نیازهای خود پیدا کند.

6. سوء استفاده عاطفی:

در برخی موارد، ایجاد کشمکش و درگیری ابزاری برای سوء استفاده عاطفی از طرف مقابل است. فرد با ایجاد تنش و اضطراب، سعی در کنترل و سلطه بر شریک عاطفی خود دارد. این سوء استفاده می‌تواند به شکل‌های مختلفی مانند تحقیر، توهین، تهدید و دستکاری عاطفی ظاهر شود. قربانی سوء استفاده عاطفی ممکن است احساس سردرگمی، ناامیدی و درماندگی کند. در صورت مواجهه با سوء استفاده عاطفی، باید از یک متخصص کمک بگیرید و برای حفظ سلامت روان خود، از رابطه خارج شوید. سوء استفاده عاطفی هرگز قابل توجیه نیست و نباید تحمل شود. شناخت نشانه‌های سوء استفاده عاطفی، به فرد کمک می‌کند تا از قربانی شدن در این نوع روابط جلوگیری کند. حمایت گرفتن از دوستان و خانواده، می‌تواند در این شرایط بسیار کمک‌کننده باشد.

7. مسائل حل نشده گذشته:

اگر در گذشته تجربه‌های دردناکی داشته‌اید که هنوز با آنها کنار نیامده‌اید، ممکن است این مسائل حل نشده به شکل کشمکش در روابط عاشقانه شما بروز کنند. این تجربیات می‌تواند شامل خیانت، از دست دادن یک عزیز، یا تجربه‌های ناخوشایند دوران کودکی باشد. نادیده گرفتن این مسائل، باعث می‌شود که به طور ناخودآگاه در روابط خود به دنبال جبران و التیام آنها باشید. به جای فرار از گذشته، با آن روبرو شوید و اجازه دهید که التیام یابد. بخشش خود و دیگران، گامی مهم در رهایی از بار گذشته است.

8. عدم تطابق ارزش‌ها و اهداف:

اگر ارزش‌ها و اهداف شما و شریک عاطفی‌تان با هم تطابق نداشته باشد، احتمال بروز کشمکش و درگیری در رابطه افزایش می‌یابد. این اختلافات می‌تواند شامل مسائل مالی، فرزندپروری، سبک زندگی و دیدگاه‌های مذهبی و سیاسی باشد. باید در ابتدای رابطه، در مورد این مسائل با هم گفتگو کنید و ببینید که آیا می‌توانید به یک تفاهم برسید یا خیر. در برخی موارد، این اختلافات قابل حل نیستند و ادامه رابطه می‌تواند منجر به نارضایتی و کشمکش مداوم شود. اما سازش نباید به معنای زیر پا گذاشتن ارزش‌های اصلی خود باشد.

9. مشکلات ارتباطی:

یکی از رایج‌ترین دلایل کشمکش در روابط عاشقانه، مشکلات ارتباطی است. عدم توانایی در برقراری ارتباط موثر و سازنده، می‌تواند منجر به سوء تفاهم، دلخوری و درگیری شود. این مشکلات می‌تواند شامل عدم گوش دادن فعال، انتقاد کردن، سرزنش کردن، و عدم ابراز احساسات به شکل سالم باشد. یادگیری مهارت‌های ارتباطی موثر، مانند گوش دادن فعال، همدلی، ابراز نیازها به شکل واضح و احترام به دیدگاه طرف مقابل، می‌تواند به بهبود رابطه کمک کند. تمرین کنید که به جای سرزنش کردن، احساسات خود را بیان کنید. به جای انتقاد کردن، پیشنهادهای سازنده ارائه دهید. به جای مقصر دانستن، مسئولیت خود را در رابطه بپذیرید.

10. استرس و فشارهای خارجی:

استرس و فشارهای ناشی از عوامل خارجی مانند مشکلات مالی، شغلی، یا خانوادگی، می‌تواند به رابطه عاشقانه شما آسیب برساند و منجر به افزایش کشمکش شود. هنگامی که تحت فشار هستید، ممکن است کم حوصله‌تر، زودرنج‌تر و عصبی‌تر شوید. این وضعیت می‌تواند منجر به مشاجره و درگیری با شریک عاطفی شما شود. باید در چنین شرایطی، با هم همدلی کنید و از یکدیگر حمایت کنید. به جای اینکه استرس خود را بر سر یکدیگر خالی کنید، با هم به دنبال راه حل برای مشکلات خود باشید. در صورت نیاز، از یک متخصص کمک بگیرید تا استرس خود را مدیریت کنید.

11. حسادت و ناامنی:

حسادت و ناامنی می‌تواند یکی از مخرب‌ترین عوامل در روابط عاشقانه باشد و منجر به ایجاد کشمکش و بی‌اعتمادی شود. این احساسات ممکن است ناشی از تجربیات گذشته، کمبود اعتماد به نفس، یا تصورات غلط در مورد رابطه باشد. باید با شریک عاطفی خود در مورد احساسات خود صحبت کنید و سعی کنید ریشه حسادت و ناامنی خود را پیدا کنید. ایجاد اعتماد و امنیت در رابطه، گامی مهم در کاهش این احساسات است. به شریک عاطفی خود نشان دهید که به او اعتماد دارید و به او وفادار هستید. در صورت نیاز، از یک متخصص کمک بگیرید تا با این احساسات مقابله کنید.

12. عدم درک متقابل:

عدم درک متقابل از نیازها، خواسته‌ها و دیدگاه‌های یکدیگر، می‌تواند منجر به سوء تفاهم و کشمکش در رابطه شود. باید سعی کنید خود را به جای شریک عاطفی خود بگذارید و از دید او به مسائل نگاه کنید. به حرف‌های او با دقت گوش دهید و سعی کنید احساسات او را درک کنید. تلاش برای درک متقابل، کلید حل بسیاری از مشکلات در روابط عاشقانه است. احترام به تفاوت‌ها، نشانه بلوغ و پختگی در رابطه است.

13. انتظارات غیر واقع‌بینانه:

داشتن انتظارات غیر واقع‌بینانه از رابطه و شریک عاطفی، می‌تواند منجر به ناامیدی و کشمکش شود. هیچ رابطه‌ای کامل نیست و هیچ فردی نمی‌تواند تمام نیازهای شما را برآورده کند. باید انتظارات خود را با واقعیت‌ها تطبیق دهید و بپذیرید که رابطه شما دارای نقص‌ها و چالش‌هایی خواهد بود. به جای تمرکز بر نداشته‌ها، بر داشته‌های خود تمرکز کنید و قدردان رابطه‌ای که دارید باشید. از لحظات خوب با هم لذت ببرید و برای حل مشکلات با هم تلاش کنید. پذیرش نقص‌ها، نشانه عشق واقعی است.

14. تلاش برای تغییر دادن طرف مقابل:

تلاش برای تغییر دادن شریک عاطفی، یکی از اشتباهات رایج در روابط عاشقانه است که می‌تواند منجر به کشمکش و نارضایتی شود. شما نمی‌توانید فرد دیگری را تغییر دهید، مگر اینکه خودش بخواهد. به جای تلاش برای تغییر دادن شریک عاطفی خود، او را همانطور که هست بپذیرید و دوست داشته باشید. تمرکز بر نقاط قوت و ویژگی‌های مثبت او، به جای نقاط ضعف و کاستی‌ها. تلاش برای تغییر دادن طرف مقابل، بی‌احترامی به او و نادیده گرفتن شخصیت اوست. پذیرش و احترام متقابل، اساس یک رابطه سالم و پایدار است.

15. عدم قدردانی:

عدم قدردانی از تلاش‌ها، محبت‌ها و ویژگی‌های مثبت شریک عاطفی، می‌تواند منجر به احساس نارضایتی و کمبود در رابطه شود. به شریک عاطفی خود نشان دهید که قدردان او هستید و از او به خاطر تمام کارهایی که برای شما انجام می‌دهد تشکر کنید. از ویژگی‌های مثبت او تعریف کنید و به او بگویید که چقدر او را دوست دارید. ابراز قدردانی، نه تنها باعث خوشحالی شریک عاطفی شما می‌شود، بلکه رابطه شما را نیز تقویت می‌کند. یک تشکر ساده، می‌تواند معجزه کند. ابراز قدردانی، نشانه عشق و احترام است.

16. دخالت دیگران:

دخالت دیگران در رابطه عاشقانه شما، می‌تواند منجر به ایجاد تنش و کشمکش شود. به دیگران اجازه ندهید که در مسائل شخصی و خصوصی شما دخالت کنند. در مورد مسائل رابطه خود، فقط با شریک عاطفی خود صحبت کنید و از او کمک بگیرید. تعیین مرزها و حفظ حریم خصوصی، برای حفظ سلامت رابطه ضروری است. در برابر دخالت‌های ناخواسته، قاطعانه عمل کنید. رابطه شما، فقط به شما دو نفر مربوط است.

17. اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی:

اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی، می‌تواند به رابطه عاشقانه شما آسیب برساند و منجر به ایجاد حسادت، ناامنی و بی‌توجهی شود. ساعات زیادی را صرف گشت و گذار در شبکه‌های اجتماعی نکنید و زمان بیشتری را با شریک عاطفی خود بگذرانید. مقایسه رابطه خود با زندگی‌های کاملا مطلوبی که در شبکه‌های اجتماعی می‌بینید، خودداری کنید. اعتیاد به شبکه‌های اجتماعی، می‌تواند باعث شود که از زندگی واقعی خود غافل شوید. زمان خود را به درستی مدیریت کنید و برای رابطه خود وقت بگذارید. حضور واقعی در کنار شریک عاطفی، ارزشمندتر از هر لایک و کامنتی است.

18. مشکلات جنسی:

مشکلات جنسی، می‌تواند یکی از دلایل اصلی کشمکش و نارضایتی در روابط عاشقانه باشد. در مورد نیازها، خواسته‌ها و نگرانی‌های جنسی خود با شریک عاطفی خود صحبت کنید. در صورت نیاز، از یک متخصص رابطه زناشویی تراپی کمک بگیرید. رابطه جنسی سالم و رضایت‌بخش، نقش مهمی در حفظ سلامت و صمیمیت رابطه دارد. صداقت، اعتماد و احترام متقابل، لازمه یک رابطه جنسی سالم است. لذت بردن از رابطه جنسی، حق هر دو طرف است.

19. عدم تعهد و مسئولیت‌پذیری:

عدم تعهد و مسئولیت‌پذیری در رابطه، می‌تواند منجر به ایجاد بی‌اعتمادی، ناامنی و کشمکش شود. به تعهداتی که به شریک عاطفی خود داده‌اید، پایبند باشید و مسئولیت اعمال خود را بپذیرید. در صورت اشتباه، عذرخواهی کنید و برای جبران آن تلاش کنید. بی‌تعهدی و بی‌مسئولیتی، رابطه را نابود می‌کند. به قول‌های خود عمل کنید و به حرف‌های خود پایبند باشید. تعهد و مسئولیت‌پذیری، نشانه بلوغ و پختگی در رابطه است.